Choquequirao trail en salsa!!

Halloooooo mensen!!

Nou ik ben weer terug in Cusco hoor, inmiddels een lekker dagje uitrusten gehad, wat ik ook wel flink nodig om een beetje eerlijk te zijn :) Het volgende woord is namelijk wel redelijk illustratief voor de afgelopen dagen:

af·zien zag -, h -gezien 1 (met van) besluiten er afstand van te doen 2 tot het einde toe bekijken 3 lijden, moeilijkheden verdragen

Haha...ik ben dus vertrokken naar Choquequirao! Choquequirao betekent "wieg van goud" in het Quechua, hoewel dit waarschijnlijk niet de oorspronkelijke Inca naam is. Het is een andere "verloren stad van de Inca's", hoog gelegen op een bergkam, bijna 1800m boven de Apurimac rivier, die gevoed wordt door de gletsjers van de omliggende met sneeuw bedekte bergtoppen. De reden dat ik deze trail graag wilde doen is dat het schijnbaar net zo mooi zou zijn als Machu Picchu (reden 1) maar door zijn onmogelijke ligging (UITDAGING, reden 2) is het geen grote toeristentrekpleister, dus weinig toeristen (reden 3). En dat trok me wel aan, want iedere keer is machu picchu nog steeds weer geweldig, maar het feit dat er ruim 1000 andere mensen zijn die het bezoeken maakt het wel een stukje minder bijzonder. Daarbij had ik met Dineke Veerman (schrijfster van 'Mijn Peru' red.) het erover gehad dat het een mooie maar zware trail was met schitterende uitzichten (reden 4) en toen was ik al snel verkocht!

Dat waren dus in het kort de belangrijkste beweegredenen, de vorige week ben ik dus veel bezig geweest met het voorbereiden van de reis. In eerste instantie wilde ik het helemaal solo doen, maar na wat research kwam ik er al snel achter dat dit niet echt (makkelijk) te doen is. En achteraf ben ik ook blij dat ik de bepakking niet op die ezel hoefde te snoeren, want daar was ik met mijn enkele knoopjes niet geschikt voor geweest haha :D Dus ik heb me zo goed mogelijk voorbereid op de ontberingen, en heb dus in cusco al van alles gekocht qua maaltijden en daar ook een tent/slaapzak/matje gehuurd om de nachten door te kunnen brengen. En in Cachora heb ik de ezel (Mr. Wilson) en de arriero (cowboy met een ezel ;)) met naam Dimas ingehuurd, en zijn we de volgende dag vertrokken!

Nou om eerst even terug te komen op het afzien, ik moet eerlijk zeggen dat het ook wel een beetje mijn eigen schuld is haha! Ik had de route bekeken, en vanaf cachora naar Choquequirao is het 32 km, en dan moet je via dezelfde route terug...dus in totaal is het 64 km lopen! Ik had gehoord dat de meeste tours 4 dagen en 3 nachten waren (daar is het kaartje ook op gebaseerd), en sommige zelfs 5 dagen en 4 nachten. Maar daarnaast zeiden ze 'als je een goede loper bent dan is het ook te doen in 3 dagen'. Dusja, wat doe je dan als je Bart ben, dan wil je er natuurlijk zo snel mogelijk vanaf zijn, dus wil je het in 3 dagen. Ik zal bij de foto's even een overzichtje van de hoogtes en hoogteverschillen en dergelijke bijvoegen zodat jullie meer idee hebben van wat ik heb gedaan. Maar goed, achteraf kan ik dus wel zeggen dat je de 3 daagse tour niet moet doen als je niet fit bent haha...man was dat zwaar!!! Het was echt schitterend mooi, maar het is de zwaarste trail die ik ook in mijn leven heb gelopen pffff!

Ook gaf het zelf regelen van de hele trip natuurlijk wat kostenvoordelen, dus dat was ook weer mooi meegenomen (Je blijft toch een zeeuw heh ;)) In totaal zag mijn paklijst er als volgt uit:

Slaapuitrusting:

Tent (gehuurd)
Slaapzak (gehuurd)
Matje (gehuurd)
Thermisch ondergoed (20 sol)
Kussen (5 sol, we kamperen wel luxe natuurlijk ;) )

Eetgedeelte:

Pot en Pan (13 sol)
Plastic boxen met vacuumdeksel (20 sol)
Gasstelletje (gehuurd)
Rijst
Spaghetti
2 blikjes Creme freche
Curry
3 blikjes erwten
3 blikjes spaghetti-saus
3 yoghurtjes
1 pot jam
1 brood
6 eieren
2 wortels
2 gasflesjes
Bestek (3 sol)

En dat was het wel zo'n beetje! Ik kon het wc-papier en de poncho niet goed onder eten of slapen plaatsen dusja ;) En dit is het wat mij die drie dagen lopende heeft gehouden!! Dus ik nam als ontbijt een boterham met jam, en een eitje (energie!!), spaghetti als lunch en rijst met currysaus/erwten/worteltjes als diner! Ik zeg dat kan een stuk slechter ;)

Dan hoe ik heb gelopen; de eerste dag echt een GIGA zware dag gehad met heel veel kilometers. In totaal namelijk 27 kilometer gelopen, we zijn om 7:15 vertrokken vanaf Cachora (2900 meter) en eerst ga je nog wat omhoog tot Capuliyoc en dan daal je helemaal af naar de rivier Apurimac (rond de 1300 meter) waarna je het hele rotstuk weer omhoog moet. En wat trouwens ook heel vervelend is, is dat in Peru afdalen ook klimmen betekend...het is namelijk allemaal in van die slingers omhoog en omlaag, dus je daal een paar meter af, maar dan klim je er weer een paar omhoog...daarom duurt het ook bijna 10 km (zie het kaartje) om dit ‘af te dalen’ (misschien is afklimmen een betere benaming ;)). Lunch heb ik gekookt voor mij en de arriero in Chiquisca, rond een uur of half 12 en daarna zijn we doorgelopen tot de rivier. En vanaf de rivier, daar waren we rond het 1 uur ongeveer, zijn we doorgelopen tot Marampata (2900 meter). Nou dit stuk is echt VER-SCHRI-KUH-LUK!!! Niet normaal, alleen maar zig-zag steeds, en mega steil!!! Dit was echt een giga zwaar stuk, want je moet dus een hoogteverschil van 1600 meter overbruggen. Dus ik was echt goed kapot toen we rond een uur of 4 dus eindelijk in Marampata aankwamen. Ik zal ook wat foto’s toevoegen van die zigzags, echt geestdodend gewoon, en je weet vantevoren niet hoeveel het er zijn en hoever je nog moet...heel vervelend!!

Dan de tweede dag, we zijn vroeg vertrokken, omdat het van Marampata naar Choquequirao nog een uur lopen is, wederom vooral omhoog...of eerst hele stukken omlaag en dan weer een roteind omhoog!! Maar goed, we zijn rond 6 uur vertrokken en de ezel bij het kamp gelaten. Dit zodat we allebei met een rugzak op pad konden, zodat we sneller zouden zijn. Dus alleen eten en water meegenomen en op pad gegaan! In totaal hebben we een uur of 4 in Choquequirao doorgebracht, echt werkelijk prachtig. En dan te bedenken dat 70% nog steeds onder de jungle verborgen ligt. Dus over een jaar of 10 nog maar eens terug denk ik om het hele gebied te bekijken! De foto’s zullen jullie een beetje een indruk geven van wat het is, en hoe het eruit zag. Maar het meest indrukwekkende was nog gewoon de stilte en het feit dat er bijna niemand was. Ik heb in mijn complete bezoek 3 toeristen gezien!! Echt super! :D Op dat moment ben je al het lopen en klimmen echt even vergeten, en vergeet je zelfs dat je moe bent haha...echt gaaf! Maar goed, na het bezoek, het genieten van de ruines en het maken van veel foto’s komt het onvermijdelijke; je moet terug!!! En dan besef je pas hoe vervelend het is dat alles wat je tot dan toe al hebt afgedaald, je ook weer terug op moet klimmen. Maar goed wij dus weer vertrokken richting Marampata, daar de ezel opgezadeld, tent opgeruimd, weer geluncht en aan de tocht naar beneden begonnen. Dit kwam dus neer op een heleboel afdalen, maar dat maakt het niet echt minder zwaar, want doordat het zo steil is ben je constant bezig met jezelf af te remmen en omdat toch zeker 6 km afdalen is, protesteren je knieen na een tijdje echt wel haha!

Maar goed wij dus weer helemaal afgedaald naar Playa Rosalina bij de rivier. Daar waren we rond een uur of kwart voor 3, en vanaf daar moesten we nog weer verder door naar Chiquisca om te overnachten. Dit betekende dus nog weer een hoop klimmen, ongeveer 700 meter ofzo, met ook weer zigzags en een hoop klimmen gevolgd door afdalen grrrr! Maar uiteindelijk rond 4 uur aangekomen in Chiquisca en hier hebben we overnacht. Deze dag was echt het zwaarst van allemaal, ongelovelijk...je loopt en klimt zo verschrikkelijk veel, want in Choquequirao zelf ben je ook constant aan het afdalen en weer aan het klimmen naar de verschillende onderdelen van de stad. En knappe jongens hoor die inca’s, maar waarom moeten er over zoveel hoogteverschillen in zitten?? :D Dusja al met al een erg zware dag, ook al was het niet de dag met de meeste kilometers!

Maar goed, misschien vonden jullie het al een beetje teveel een succesverhaal waarin alles perfect was. Daar komt nu verandering in haha :D Want in Chiquisca begon de ellende :P het ging eerst allemaal perfect, want mijn peruaanse loopwonder Dimas was altijd veel sneller dan ik in het lopen en klimmen en dergelijke, dus hij zou vooruit gaan om de tent vast op te zetten. Dit vond ik een keurig idee, want dan kon ik bij aankomst gewoon gelijk gaan koken, alles klaarmaken in de tent en lekker op tijd naar bed, want de eerste nacht had ik echt belachelijk slecht geslapen. Ik was binnen 3 minuten in slaap, maar werd na een uur wakker, en kon toen niet meer goed slapen...erg raar, maar waar! Dus ik was wel toe aan een lekker lang nachtje, maar goed zogezegd zo gedaan, hij liep vast vooruit en ik zou hem bij Chiquisca ontmoeten. Nou ik loop dus rustig door naar Chiquisca, en kom daar om 4 uur aan, en bij die camping (grasveld met een huisje ernaast) koop ik een biertje zoals een goed nederlander betaamd. Maar ik vroeg me een beetje af waar Dimas was met Mr Wilson, want ik zag ze niet, dus ik daar rondgevraagd of ze een arriero hadden gezien met een ezel, nou nee dat was niet het geval. Naja ik dus een uur gewacht daar, dus nog maar eens gaan vragen, en gevraagd waar hij zou kunnen zijn...vertellen ze me dat er 2 delen van Chiquisca zijn, dus dat hij ook in het gedeelte beneden zou kunnen zitten (waar ik dus al langs gelopen was GRR!!!). Nou en jawel hoor, daar lag meneer al te rusten en stond mijn tentje al netjes klaar! Wel irritant dat ik dus teveel had gelopen, en dat dus ook nog weer eens terug moest lopen haha...bij aankomst gelijk maar gaan koken, en heerlijk gegeten!

Maar dit was nog niet alles, het begon namelijk tijdens het eten al te betrekken, en Dimas gaf al aan dat het waarschijnlijk zou gaan regenen. Nou op zich geen probleem natuurlijk, behalve dat als het hier begint met regenen, het gelijk ook uren lang regelt. Dusja je voelt het waarschijnlijk al aankomen, ik lig in mijn tentje (die volgens de verhuurder helemaal super waterdicht was) en alles begint te lekken! LEKKER! Dus voordat alles helemaal nat zou worden, mijn spullen opgepakt en die allemaal onder een soort afdakje gelegd waar normaal onder gekookt wordt en dergelijke, en daar sliep Dimas ook al. Dus mezelf daar geinstalleerd, dus met matje, slaapzak en alles daarheen verhuisd en buiten verder gaan slapen. Maar nu was het feit dat het afdakje gemaakt was van bladeren, en dat in combinatie met het al eerder genoemde feit van de urenlang durende regen, zorgde ervoor dat het ging lekker na een tijdje. Dus werd ik wakker van de druppels in mijn gezicht...LEUK! Dimas had het ook, en die had inmiddels de twee tafels gebruikt alszijnde zijn afdakje om onder te slapen...en ik was plotseling heel blij met mijn giga-grote poncho die ik had gekocht en tot dan toe voor niks had meegesleept. Want die heb ik dus over mij en al mijn spullen heengetrokken (ding was echt enorm, bijna 2 bij 2 oppervlakte ongeveer als je hem helemaal uitgespreid had. Dit beschermde me dus van de druppels, perfect geregeld zou je denken...niet dus! Want na weer een paar uur slaap, ging mijn lichaamswarmte en de warmte van de slaapzak e.d. condens vormen aan de onderkant van de poncho...dus in the end werd de slaapzak en ik nog steeds helemaal zeiknat! Dus na die nacht was ik eigenlijk blij dat het snel half 5 was, en dat we eruit moesten om weer te vertrekken. Je wilt namelijk echt niet overdag lopen, want wat ik nog niet verteld had, is dat het in die canyon echt STIK en STIKHEET is overdag...echt verschrikkelijk gewoon! Ik heb zonder overdrijven in 3 dagen tijd ruim 12 liter water gedronken, en dat is nog zonder de talloze flesjes powerade haha...

Nou uiteindelijk de derde dag dus om half 6 begonnen met lopen, en ik was zo pissig over dat die tent lekte, dat mijn slaapzak zeiknat was enz dat ik als een malle ben gaan lopen, dus die hele klim van Chiquisca naar boven weer heb ik 2,5 uur gedaan, en haast zonder stoppen...en vanaf daar was het weer 2 uur naar Cachora terug, dus uiteindelijk kwamen we om 10 uur sochtends weer in Cachora aan. En kwam ik er dus achter dat we het eigenlijk in 2,5 dag gedaan hadden, klein beetje teveel van het goede eigenlijk...want had af en toe dan liever wat meer rust genomen haha! Maar goed, het is gelukt, het was zwaar en zeker te weten weer een hele ervaring, maar goed! Mooie verhalen aan over gehouden in ieder geval haha...ik heb in Cachora alles weggegeven aan Dimas wat ik niet nodig had, was ie stikblij mee ;) En heb hem nog een fooitje gegeven bovenop zijn normale loon (25 sol per dag) dus hij was enorm tevreden, en zei wel 26x gracias gracias, muy amable. Ventje was ook nog maar 17 trouwens!! Niet normaal, best zwaar werk wat hij doet hoor! Verder afscheid genomen van Mister Wilson, en daarna mezelf een beetje gewassen en klaargemaakt voor de busreis van 4 uur terug naar Cusco. Daar kwam ik uiteindelijk om 5 uur ongeveer aan, en ben ik gelijk naar het Hostal gegaan...nog steeds Loki! Echt een gevaarlijke plek eigenlijk, want het is echt partyhostal nr 1, ik zal een foto toevoegen van het evenementenbord, er is echt altijd wat te doen en altijd een reden voor een feestje haha...dus moeders mochten jullie kinderen naar Peru willen, hou ze bij Loki vandaan ;)

Nou voorgaande was zo’n beetje een korte samenvatting van Choquequirao, echt een gave ervaring en ben echt blij dat ik het gedaan heb, maar mocht ik het nog eens moeten doen met groepen bijvoorbeeld, dan zou ik het netjes in 4 of 5 dagen doen ;) Verder ben ik in Cusco begonnen aan salsalessen!! Echt supergaaf, en ik krijg er langzaamaan ook een beetje handigheid in, en dan wordt het steeds leuker. Dus morgen krijg ik weer een nieuwe les, en ik ga een beetje proberen het vol te houden en in ieder geval een redelijk basisniveau te bereiken. Het is echt gaaf, veel heupwerk en dat viel in het begin vooral tegen, maar langzaam maar zeker komen we er wel! Heb via via een goede en goedkope salsaleraar geregeld die me priveles geeft. Echt best wel grappig om te merken hoe je toch een netwerk opbouwt als je ergens langer zit. Want Joseph (salsaleraar) is weer de vriend van Lotte, en Lotte werkt weer bij het bedrijf waarmee wij altijd samenwerken voor de Manu-trips. En omdat ik weer een zogeheten ‘amigo’ van Lotte was, kreeg ik weer een leuke korting op de lessen. Best grappig om te merken hoe het kennen van mensen je toch best in een heleboel dingen kan helpen :D Verder staat er weinig op de planning, morgen hebben we in Loki nog een feest als afsluiter voordat ik zaterdagmorgen naar Lima vlieg om dan maandag weer een nieuwe groep op te vangen! Het thema van het feest is ABC oftewel Anything But Clothes...haha echt fantastisch, betekend dat je dus gekleed mag gaan in van alles, als het maar geen kleren zijn. Dus maak bijvoorbeeld een jurk van kranten, of sla een douchegordijn om etc...dus morgen gaan we de hele dag besteden aan creatief zijn en goedkoop een interessante outfit te regelen haha...wordt vast een goed feestje haha! Worden ook vast interessante foto’s ;)

Nou jullie hebben allemaal weer meer dan genoeg te lezen denk ik zo, het spijt me dat het zo’n uitgebreid stuk is geworden! Enjoy, en allemaal een goed weekend gewenst! En de foto’s volgen nog, dus mochten ze er nog niet opstaan als je nu direct kijkt dan staan ze er de volgende keer wel op! En superleuk al die reacties, echt leuk om te lezen!! Heb ik nog het idee dat er nog mensen aan me denken in Nederland heh :P

Groetjes Bart

@ Andrea - Volgens mij wel inderdaad, zo heette dat aapje ook!! En die foto's die krijg je miss nog weleens te zien haha ;)

@ Wilmar - je kan zien dat je weer aan het werk bent, je hebt ineens tijd om mijn blog te lezen en te reageren ;) Tis weer zwaar daar zeker haha :D En idd, Robje gaat dat nooit doen natuurlijk! En pak morgen maar eens drie punten, want 3-0 verliezen van arnemuiden is een fiasco natuurlijk!

@ Tineke en Leen - Nou trots zijn hoeft ook weer niet hoor, ik ben gewoon aan het proberen nog niet volwassen te worden, dat is alles wat ik hier doe ;) haha...groetjes daar!

@ Tante Greta - Haha ja daar is het allemaal begonnen inderdaad, ik vergeet nooit meer hoe die rode leren jas mij zo goed stond :P Gefeliciteerd nog met het goede seizoen heh, hoorde dat de markten allemaal weer als een tierelier liepen! :)

@ Tante Matty en Ome Aad - Ja het zou zeker geweldig zijn, en het ziet er naar uit dat het gaat lukken :) En vanaf daar via Colombia richitng Mexico inderdaad, en het zou wel heel leuk zijn als ik tante Annet ook kon bezoeken! Dus we gaan kijken of dat lukt :) Hoe is het met Anke? Al wat beter? Of nog steeds ziek? Groetjes!

@ Ronald en Martina - Haha...nou ik heb een indruk achter gelaten, dat wel, maar of die positief was ;) Het was er namelijk 1 met mijn tong op mijn knieen haha...

@ Robbert - Moet je sowieso doen, op het moment dat je er staat denk je waar ben ik aan begonnen, maar als je het eenmaal gedaan hebt is het super! En schiet er zaterdag eens een paar in, want 3 punten zijn nodig!! Later battieboy ;)

@ Petra - Leuk om te horen dat het peru-nieuws ook in Utrecht doorkomt! Hoe gaat het met de studie? Niet teveel feestjes bezoeken heh ;)

@ Tom - Hasta pronto? Kom je hierheen? ;)

@ Irma - Jou heb ik al gekrabbeld :)